REISVERSLAG LANZAROTE 2022

 

Op 13 september landden we op Lanzarote.

We werden in de luchthaven opgewacht door Frans. In de busrit naar ons hotel, rondkijkend was mijn eerste indruk “wat een eentonig, donker eiland”, maar het was zonnig, warm, proper, overal waar je keek.

Het inchecken in ons mooie hotel Mirador Papagayo, verliep allemaal vlotjes en we vonden vlug onze weg naar overal.

De eerste avond gingen we langs de promenade, achter het hotel, langs de zee een heel stuk op verkenning. Het was de weg, op wandelafstand, die we moesten nemen om naar de markt te gaan de volgende dag in de jachthaven Marina Rubicon.

Onze eerste busuitstap was naar Tiguaton. Een deel van de groep ging wandelen. Frans bleef bij de niet wandelaars en verkenden met de bus de omgeving.

In Mancha Blanca bezochten we een soort artisanale beurs en konden we ook kennis maken met traditionele klederdrachten, optredens en natuurlijk was er ook tijd om iets te drinken. In de namiddag waren we vrij om te doen en laten wat we wilden.

Er werd dus regelmatig petanque gespeeld door de kenners. Jos won zelfs een keer een wedstrijd tussen meerdere groepen en mocht daarvoor ’s avonds op het podium. Hector kon niet achterblijven en enkele dagen later stond hij ook op het podium.

Zaterdagvoormiddag bezochten vele Aksenters de markt. In de namiddag was er onze busuitstap. Toen hebben we César Manrique beter leren kennen. We waren al veel van zijn kunstwerken onderweg tegengekomen. Hij drukte zijn stempel over het hele eiland en was de beroemdste en belangrijkste persoon. Hij was kunstenaar, zeer milieubewust, werkte samen met de regering en zorgde ervoor dat op het eiland alles zo origineel mogelijk bleef. Dankzij hem is er ook geen hoogbouw.

We bezochten huizen van hem o.a. in Teguise, waardoor wij de organisatie financieel steunden, die ervoor zorgen dat kunst, cultuur en milieu bewuste activiteiten kunnen blijven georganiseerd worden.

Op zondag was er een busuitstap, waar weer een wandelgroep was en de anderen gingen landende vliegtuigen spotten. We waren aan kleine vissershuisjes, die verhuurd werden aan kunstenaars, die daar inspiratie kwamen opdoen.

Maandag was er een daguitstap met Ellen, onze Nederlands sprekende gids naar de Mirador del Rio. Er was weer tijd voor wandelaars en niet-wandelaars, maar iedereen kreeg de prachtige uitzichten te zien. De kratertunnel was een beleving, er werden ook vele mooie foto’s gemaakt door ieder van ons. Onderweg gingen we ergens lunchen, waar de wijn bij velen niet echt in de smaak viel, maar de kalkoen die van het bot afviel was er zeer lekker.

Onderweg stopten we aan de standplaats waar wel 200 dromedarissen wachtten op toeristen om bereden te worden tussen de vulkanen door. De fotografen hadden weer veel werk.

Bij de volgende busuitstap bracht Ellen ons naar het nationaal vulkanenperk:de Timanfaya … een prachtige ervaring! We zagen hoe vulkanen toch af en toe andere kleuren hadden. Mijn eerste indruk over het eentonig, donker eiland, was totaal veranderd! In het park mochten alleen bussen rijden en niemand mocht uitstappen.Voor we aan de rit begonnen waren er enkele experimenten. Het was een bijzondere beleving.

Op de terugweg stopten we ook nog aan de zoutwinning, Salinas de Janubio waar we een drankje aangeboden kregen en een “zout-herinnering” in de vorm van 2 potjes zeezout. Onze laatste busuitstap ging door de wijnstreek.

Ook hier wandelde een groep door de wijnvelden, later kwamen we allemaal samen in Bodega Rubicon voor een wijnproeverij. Op de terugweg naar het hotel bezochten we nog het Aloe Vera Museum. We kregen een deskundige uitleg over de plant en de verwerking tot de verschillende producten.

Elke dag kregen we zeer interessante uitleg van Frans. De laatste dag werd er gewandeld naar Breña Estase en wie wou mocht met Frans mee met de auto naar de witte zandstranden, die stranden zagen we in de verte vanuit ons hotel liggen.

Vermits we een avondvlucht hadden, was onze laatste dag voor ons eigenlijk nog een bijna-hele-dag. Het was, denk ik, voor iedereen toch een geslaagde reis, dankzij Frans, die enorm veel werk vooraf gedaan had en ons daar ter plaatse altijd goed begeleide. Hiervoor nog eens hartelijk dank aan Frans Stels.

Dank ook aan alle medereizigers voor de aangename sfeer.

Marianne